علت های ریزش موی سر و طاسی
علایم ریزش مو
ریزش مو می تواند در شکل های مختلفی بسته به علت آن خود را نشان دهد. این علایم می توانند ناگهانی ظاهر شده و یا آرام آرام خود را نشان دهند. بعضی از انواع ریزش مو موقتی بوده و بعضی دیگر دائمی می باشند. علایم و نشانه های ریزش مو می تواند شامل:
تنک شدن تدریجی بالای سر – این شکل از ریزش مو، معمول ترین شکل ریزش مو است و هر دو مردان و زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. این شکل ریزش مو در مردان معمولا از جلوی سر شروع شده و به سمت پشت سر می رود. زنان معمولا موهای جلوی سر خود را خفظ می کنند اما در بخشی از سرشان مو شروع به ریزش می کند.
طاسی نقطه ای یا تکه ای – بعضی افراد دچار این نوع ریزش مو شده و دایره های کوچکی (معمولا حدود ۲ سانتیمتر) در سر ایجاد می شود و پوست سر در آن نواحی معلوم می گردد. این نوع ریزش مو معمولا پوست سر را تحت تاثر قرار می دهد اما می تواند برروی سایر نقاط از جمله ریش یا ابرو نیز ظاهر شود. بعضی اوقات پوست قبل از ریزش مو دچار خارش و یا درد می شود.
از دست دادن ناگهانی مو – صدمات و شک های جسمی و یا روحی می تواند باعث سست شدن موها شود. در پی این ضعیف شدن زمانی که شانه می کنید و یا موی سر خود را می شوید، ناگهان مشت شما پر از مو می شود.
ریزش موی تمام بدن – بعضی از بیماری ها و درمان های پزشکی، از قبیل شیمی درمانی، می تواند باعث ریزش موی همه بدن شما شود. معمولا موها بعد از پایان درمان شروع به رشد مجدد می کنند.
دلایل ریزش مو
اکثر افراد بصورت طبیعی و عادی روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ عدد از موهایشان می ریزد. اما هرچه سن افراد بیشتر شده موهای بیشتری در روز شروع به ریختن می کند. سایر علل ریزش مو شامل مشکلا هورمونی، بیماری های خاص و مصرف داروهای خاص می باشد. در زیر به معرفی و توضیح بعضی از علت های ریزش مو پرداخته ایم:
مشکلات هورمونی – از قبیل سطوح غیرطبیعی آندروژن (نوعی هورمون مردانه که توسط هردو مردان و زنان ساخته می شود(
ژنتیک – یکی دیگر از عوامل ریزش مو بوده و باعث افزایش استعداد ریزش موی افراد و در نتیجه ابتلای افراد به دونوع ریزش موی الگوی مردانه و ریزش موی الگوی زنانه شود.
استرس، بیماری و یا زایمان – همه مشکلات ذکر شده از جمله استرس و می تواند باعث ریزش مو و طاسی موقتی شود. همچنین بعضی از عفونت های قارچی هم باعث ابتلا به این مشکل می شود.
داروها – داروهای مختلف از جمله داروهای شیمی درمانی، داروهای رقیق کننده خون، مسدود کننده های بتا آدرنرژیک که برای کنترل فشار خون استفاده می شوند و داروهای پیشگیری از بارداری می توانند باعث ابتلا به این مشکل شوند.
سوختن، آسیب دیدن و یا اشعه ایکس – همه موارد ذکر شده می تواند باعث ریزش موی موقتی شود، در این موارد بعد از درمان و خوب شدن مشکل، موها مجددا به شکل قبل از آسیب بر میگردند.
بیماری های خود ایمنی – این بیماری ها ممکن است در مواردی باعث ابتلا به ریزش مو شوند. در اکثر افراد مبتلا به این نوع ریزش مو، موها بر می گدند هر چند که ممکن است بصورت موقتی پس از برگشت موها نازک تر و یا روشن تر باشند.
لوازم آرایشی بهداشتی – مصرف بیش از حد و یا نامناسب رنگ مو، اتو مو، فر کننده های دائمی و یا استفاده بیش از حد از شامپو ها می تواند باعث ریزش مو و تنک شدن موها شود. در بیشتر موارد ریزش موی ناشی از این موارد قابل درمان است اما آسیب های شدید ممکن است درمان نشود. همچنین انواع مدل های مو که باعث کشیدن محکم موها می شود، نیز خطرزاست.
بیماری های خاص – بیماری های تیروئیدی، دیابت، کمبود آهن و کم خونی نیز می توانند باعث ریزش مو شوند. البته در این موارد با درمان بیماری ریزش مو هم بهبود پیدا می کند.
رژیم غذایی – رژیم غذایی کم پروتئین و یا خیلی محدود نیز می تواند باعث ریزش مو شود.
درمان ریزش مو
در بعضی از انواع ریزش مو، ممکن است بدون هیچگونه درمان خاصی موها دوباره شروع به رشد نمایند. در سایر موارد درمان می تواند به بهبود رشد موها و یا پوشاندن جاهای خالی کمک نماید. درمان های مورد استفاده شامل درمان دارویی و یا جراحی می شوند.
در این مرکز ویزیت بصورت آنلاین؛ کاشت مو بصورت حضوری و کلیه خدمات زیبایی مو , ترمیم مو , مشاوره های مراقبت و جلوگیری از ریزش مو ارائه میشود.
https://telegram.me/KashteMooy
- ۹۸/۰۳/۰۴